Warto jest przywołać wyrok z dnia 05 grudnia 2013 r. (sygn. akt V CSK 30/13), w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że w umowie cywilnoprawnej może być zastrzeżony zakaz konkurencji i to bez ekwiwalentu pieniężnego. Zdaniem Sądu, brak regulacji odnoszącej się do zakazu konkurencji świadczy o woli ustawodawcy o umożliwieniu stronom swobodnego kształtowania umowy w sposób odpowiadający celowi gospodarczemu i ich indywidualnym interesom. Klauzula konkurencyjna, przy zastrzeżeniu kary umownej za jej naruszenie, mimo braku ekwiwalentu pieniężnego, nie traci sensu gospodarczego i mieści się w granicach lojalności kontraktowej. Sąd Najwyższy stwierdził, że nie można w takim wypadku uznać przekroczenia granic słuszności i dobrych obyczajów, ani przyjąć niedopuszczalności w obrocie gospodarczym takiego ukształtowania klauzuli konkurencyjnej.
Należy też wskazać, że w przypadku między podmiotami gospodarczymi (przedsiębiorca-przedsiębiorca) możliwość kwestionowania klauzuli konkurencyjnej jest wysoce utrudnione – od podmiotów prowadzących działalność gospodarczą wymaga się więcej jako profesjonalistów i rozwiązania ochronne przewidziane w przypadku umowy o pracę tracą tu zastosowanie.
/Prawy.